हरिश्चंद्रगड -harishchandragad

हरिश्चंद्र गडावरच तो तुफान वारा ...रिमझिम नारा ..खेळकर असा पाऊस..,वाऱ्याच्या लहरी स्वभावामुळे ..सतत मागे पुढे जाणारे ..अंगाला झोंबणारे...दाट असे..धुके ,मन मोहून ..हर्षून टाकणारे सुंदर असे ..शुभ्र धवल..धबधबे...पावसामुळे झालेला चिखल...वाहत्या झऱ्यानमुळे..होणारा तो पाण्याचा ..नाद .,खलखलाट हिरवीगार झाडे-वेली..तेथील पुरातन मंदिर..त्यातील शिल्प... केदारेश्वर मंदिरातील भलीमोठी सुंदर सुबक अशी शिवलिंग शिवलिंग भोवती बाराही महिने असलेल थंडगार कमरे इतकंच ते पाणी ..आणि त्यातून घातलेली ती प्रदक्षिणा....

दाट धुके असताना..पुढची वाट दिसत नसताना..वाट हरवलेली असताना... अचानक दृष्टीपथास दिसणारे ..जणू काही पुढची वाट- मार्ग दाखवणारे ..ते छोटस..पण सुरेख सुंदर मंदिर सायंकाळी कोकण कड्यावर जाताना ..दाट धुक्यामुळे तेथील जाण्याची वाट दृष्टीपथास न दिसल्यामुळे लीडर्स ने घेतलेला तो परतीच निर्णय ..गुहेत परतत असताना ..काळोख दाटत असताना...अन वाट हरवलेली असताना...अचानक एका व्यक्तीच आम्हापासून दूरवर कुठेतरी जान ..त्याला शोधण्यासाठी लीडर्स ने घेतलेला तो अचूक..त्वरित निर्णय...तो थ्रिल .. सर्व काही अनोख ... रात्रीच ते सुग्रास ..चवदार जेवण...गमती जमती... दुसर्या दिवसाच..सकाळी त्या पुरातन मंदिराविषयी ..तेथील शिल्पानविषयी दीप्ती..संपदा ने दिलेली ..ती सुंदर पुरेपूर माहिती अनेकां सोबत काढलेले ते गमतीदार पण ..छान सुंदर फोटो... वाईल्ड लाईफ बद्दलची सौरभ ने दिलेली ती सुंदर माहिती .. विरगळ ...सतीशीला ह्या बद्दल निलेश अन सौरभ ने दिलेली सखोल तितकीच ..उपयोगी माहिती... अन घरी परतत असताना गाडीमध्ये केलेली ती संगीतमय धमाल ........ सार सार काही अनोख ..नवीन ..शिकण्यासारख ..हर्षून जाणार .. मनाला ताजतवान...फ्रेश करणार....

असा हा पावसाळी ट्रेक ...हरिश्चंद्रगड

संकेत य . पाटेकर

कलावंतीण सुळका - kalavantin sulakaa

कलावंतीण ट्रेक अनुभव : सोमवार पासून ठरवलेलं येत्या रविवारी कुठेतरी जायचच ट्रेकला त्याह्याने मी माहिती काढत होतो एक एक किल्ल्याची ,

पण काहीच सुचत न्हवत कुठे जायचं शनिवार उजाडला तरी काही ठरल नाही ....कलावंतीणदुर्ग येथे जायचं अस मी बुधवार का गुरवारी मित्रांना सांगितल होत तितकंच...पण पक्क न्हवत ... शेवटी शनिवार रात्री ९:३० वाजता कलावंतीण ला जायचं आहे हे मी ठरवून टाकल. आणि मित्रांना लगेच फोन फिरवले. सकाळी ९:४५ वाजता असणारी पनवेल s.t डेपो मधून सुटणारी ठाकूरवाडी s.t पकडायची अस निच्छित झाल.

कल्याण हून एक मित्र येणार होता...वाशीवरून दोघे येणार होते..आणि ठाण्याहून आम्ही तिघे मित्र. असे सहाजन होतो आम्ही.  सकाळी जायचं होत. म्हणून आपोआपच जाग आली..तयारी वगैरे करून पाठीवर sack घेऊन मी आणि माझा मित्र आम्ही दोघे निघालो. ठाणा station ला आलो. एक मित्र अजून येणार होता. त्याची वाट पाहत बसलो... सकाळची ८: ०१ ची पनवेल ट्रेन होती. ८:०० वाजण्यास फक्त ५ मिनिटे शिल्लक होती..गाडी सुटायची वेळ आली होती ..अन मित्राचा अजून पत्ता न्हवता. शेवटी १ मिनिटाचा अवधी शिल्लक असताना तो आला ...तेंवा कुठे बर वाटल....

९:१५ च्या सुमारास आम्ही s.t डेपो तिथे पोहोचलो. इतर मित्रांना भेटलो . त्यातला एक मित्र दीड तास अगोदरच तिथे पोहोचला होता...त्यामुळे ...s.t कुठून कोणत्या फलाटा वरून ..सुटते ..किती वाजता सुटते ...वगैरे सर्व माहिती त्याने काढली होती. त्यामुळे काही प्रश्न न्हवता. frndship day त्याच दिवशी होता त्यामुळे ...एकत्र भेटलो तेंवा एकमेकांच्या हाताथ रीब्बिंस बांधल्या. अन frndship day.साजरा केला. सकाळच कोणी काहीही खाऊन न्हवत आल ..त्यामुळे ...वडापाव वर ताव मारला..पाण्य्च्या बॉटल्स भरल्या. आणि s.t येण्याची वाट पाहत बसलो. ९:४५ ची ती s.t त्यादिवशी १०.०० च्या सुमारास आली. गर्दी इतकी न्हवती ...त्यामुळे लगेच बसण्यास जागाही मिळाली. सर्वांच एकदाच तिकीट काढाल. सहाजानाचे ७२ रुपये झाले ...एकाचे १२ रुपये. साडे दहा - पावणे अकरा च्या सुमारास आम्ही गावात पोहोचलो. समोरच V आकाराचा कलावंतीण अन प्रबळ गड दिसू लागला होता. s.t तून खाली उतरल्यावर वारदोली-ठाकूरवाडी अशा नावाची पाटी वाचली . अन समोर असणार्या डांबरी वाटेने पुढे जावू लागलो.

पावसामुळे सर्व काही हिरवागार झाल होत. मन अगदी प्रसन्न झाल त्या हरित अशा वातावरणाने....मस्त शुभ्र धवल ते धोधो वाहणारे धबेधबे पाहून मन हरवून जात होत. ... आम्ही पुढे पुढे जात होतो त्या वाटेने. वाट पुढे एका धबधब्याजवळ जात होती ,एका माणसाने आम्हा स सांगितले ...मग तसाच पुन्हा माघारी फिरलो ..अन दुसर्या डांबरी वाटेने पुढे जावू लागलो. जाता येता काही माणसे दिसत होती, रस्त्यावर त्यांना विचारल कलावंतीण ला कस जायचं...त्यानाही काही व्यवस्थित सांगता नाही आल. आम्ही पुढे पुढे जाताच होतो . वाट काही सापडत न्हवती. एक तास आमचा असाच वाया गेला. कुणीतरी आम्हास सांगितल. कि जिथे तुम्ही उतरलात त्या गावातून मागच्या रस्त्यावरून गडाकडे जाणारी सरळ वाट आहे. आम्ही त्याच गावात पुन्हा १ तासाने परतलो. एक तास वाया गेल्यानंतर आमचा खरा प्रवास सुरु झाला कलावंतीणला जायचा. गावाच्या त्या मागच्या रस्त्याने जाताना एक SPA REsort लागतो ..त्याच्या बरोबर समोरून एक वाट आहे ती सुळक्याच्या पायथ्यापर्यंत पोहोचवते.

रस्त्याने मस्त रमत गमत - सुंदर धो धो वाहणार पांढरे शुभ्र धबधबे पाहत. हिरवळीने नटलेल्या त्या डोंगर दरयांकडे पाहत आम्ही पुढे जात होतो.

गावातून जाणारी वाट हि जरा घसरणीचीच आहे. बारीक बारीक - मोठे मोठे असे दगडी..चिखल....त्यात पावसामुळे वाढलेले गवत... ह्यामुळे जरा जपूनच जावे लागते...

असा हा पावसाळी एक दिवशीय ट्रेक कलावंतीण सुळका 

आमच्या हमेशा स्मरणात राहील !!

Add caption

कोरीगड - कोराईगड - korigad

अनुभव ट्रेक चा : -

मागील रविवारी वसई किल्ल्याला भेट देऊन आलो होतो, आणि त्या अगोदरच माझ ठरल होत. पुढच्या रविवारी कोरीगड सर करायचं. त्याप्रमाणे मी कोरीगडाची माहिती गोळा केली होती. कस जायचं, कोणती st पकडायची, कोणत्या मार्गाने जायचं ह्याची माहिती मित्रांन कडून तसेच नेट वरून हि घेतली होती.

ट्रेक च्या आदल्या दिवशी सर्व मित्रांना मी कळवलं होत. कुठे भेटायचं, किती वाजता भेटायचं. माझा एक जुन्या ओफ्फिचे मित्र देखील येणार होता. आणि तो पहिल्यांदा येणार होता आमच्या सोबत ट्रेकला ,आणि त्याचा हा पहिलाच ट्रेक होता. ठरल्या प्रमाणे आम्ही सकाळी ५ मित्र एकत्र आलो होतो. एक अजून आला न्हवता, सकाळच्या ६:१५ ची इंद्रायणी express ने आम्ही जाणार होतो. ६;२० मिनटे झाली तरी एक मित्र अजून आला न्हवता, call सुद्धा तो उचलत न्हवता. शेवटी तो मित्र आलाच नाही. ६:१५ ची ती ट्रेन १०-१५ मिनिटे उशिराने आली. गर्दीही होतीच. कसा बसा चढलो ट्रेन मध्ये. ट्रेन च्या डब्यापेक्षा माणसाची संख्या जास्त असल्याने उभ राहूनच प्रवास करावा लागला. आणि नेहमीच लागतो.

सकाळी ८:१० मिनटाने आम्ही लोणावळा स्थानका वर उतरलो . तिथून पुढे सरळ आम्ही १०-१५ मिनटात लोणावळा ST डेपोत पोहोचलो. मी माहिती मिळवल्याप्रमाणे सकाळी ९:१५ ची पेठ शहापूर मार्गे जाणारी भांबुर्डे हि पहिली ST होती. पण चौकशी केली तेंवा मास्तराने सांगितले '' ती काय समोर उभी भांबुर्डे - पेठ शहापूर मार्गे जाणारी ST. आमच्या पैकी कुणीच जेवणाचे डबे आणले न्हवते, आणि भूख हि लागली होती. त्यामुळे एका ठिकाणी वडा- पाव घेतले गडावर जावून खाण्यासाठी. आणि एक एक वडा पाव तिथे हि फस्त केला. आणि स्तानाकात उभ्या असलेल्या भांबुर्डे ST मध्ये जाऊन बसलो.

बरोबर ८.३५ ला भांबुर्डे ST सुटली डेपोतून. ९५ रुपये तिकिटाचे झाले. एकाचे आंबीवने गावापर्यंत १९ रुपये तिकीट. सकाळच छान अस वातावरण त्यात धुक, गार गार हवा चुहू बाजूंची हिरवळ , वळणा वळणाचे, खड्डे बिलकुल नसणारे, सुंदर पट्ट्या पट्ट्यांचे डांबरी रस्ते, ह्यांने मन मोहून गेले होते. प्रसन्न झाले होते. ८;३५ ला डेपोतून सुटलेली आमची ST पेठ शहापूर ला ठीक ९:१० वाजता पोहोचली. ST तून उतरत असतांनाच समोरच कोरीगड च सुंदररूप नजरेस पडलं. ST तून उतरलो तेंवा त्याच ST मध्ये एक असाच किल्ल्यांची आवड असणारा, इतिहासाची माहिती असलेला आणि कोरीगडला एकटाच आलेल्या त्या माणसाची ओळख झाली. दिनेश कदम त्यांच नाव. पुढे त्यांनी त्यांचा DG CAM आमच्याच हाती सोपावला. फोटो काढण्याकरिता. 

वाट चुकू नये म्हणून रस्त्या पलीकडल्या त्या एका दुकानातल्या मुलीला आम्ही विचारल गडावर जाणारा मार्ग '' तिने सांगितल पुढे एक लाल अशी मळलेली छोटी पायवाट आहे . तिथून जायचं. 

ST थांब्याहून पुढे १ मिनिटावर डाव्या बाजूला मळलेली पायवाट आहे. तिथून गडावर जाणारा मार्ग आहे. तिथून साधारण पाऊन तास लागतो. गडाच्या दरवाज्या पर्यंत पोहोचण्यास.

पावसाळ्याचे दिवस असल्याने ती वाट घसरणीची झाली होती. तिथून आम्ही थोड्याच वेळात म्हणजे २० मिनिटात पाय्र्याशी येऊन पोहोचलो. पायऱ्या पासून गडाच्या दरवाजा पर्यंत जाण्यास पुन्हा २० मिनिटे लागतात. तिथून म साऱ्या निसर्गाची उधळण आपल्या नजरेस पडते. खाली आंबे व्हेली च सुंदर दृश्य दिसत. समोरच तिकोना खुणावतो. गडावरील तिळाची फुल मन वेधून घेतात. मन रहावत नाही त्यांच्या सोबत एखाद फोटो काढल्याशिवाय.

गडाच वैशिष्ट म्हणजे तटबंदी वरून संपूर्ण गड फिरता येतो. गडावरील तोफा आपल लक्ष वेधून घेतात. तटबंदी वरून चालत चालत पुढे बुरुज,चिलखती बुरुज,चोरवाटा पाहून आम्ही लक्ष्मी तोफे जवळ आलो. लक्ष्मी तोफे जवळ शिव गर्जनेने आम्ही सारा आसमंत दणाणून सोडला. पुढे कोराई देवीच दर्शन घेऊन. आम्ही मंदिराच्या चौथर्या पाशी थोडी विश्रांती घेतली. गडावर माकडं सुद्धा बरीच आहेत. आपल्याजवळ एखाद काही खाद्य वगैरे दिसलं कि ते आपला पिच्छा सोडत नाही. मागे मागे धावतात. थोड्या वेळेच्या विश्रांती नंतर आम्ही पुन्हा गड पाहण्यास सुरवात केली. गडावर दोन मोठी तलाव आहेत. गड चढण्यास खूपच सोप असल्याने इथे पर्यटक येताच राहतात. मौज मजा करण्यासाठी. मोठ मोठ्या किंकाळ्या मारण्यासाठी. इतिहासाच त्यांना काही घेण- देण नसत. आपल मन मुराद मस्ती करायची आणि निघून जायचं बस तितकंच.

गड पाहून झाल्यावर थोड पोट पूजा करून झाल्यावर आम्ही आंबीवने मार्गे गड उतरण्यास सुरवात करणार होतो. गडावर दोन वाटा असल्यास एकीकडून सुरवात करावी चढण्यास आणि दुसऱ्या वाटेने उतरावे. म्हणजे कस संपूर्ण गड पाहल्यासारख होत. आणि दोन्ही वाटा माहित होतात. अस मी पुस्तकात वाचल होत आणि आमच्या सरांनी( मिलिंद चाळके ) देखील गोरखगडाच्या ट्रेक दरम्यान सांगितल होत. 

नव्या लोकांसाठी आंबीवने मार्गी वाट थोडी अवघड आहे. आम्ही त्या दिशेने उतरण्यास सुरवात केली खरी . पण पुढे दहा पंधरा मिनिटानंतर पुढची वाटच दिसेनासी झाली. खाली नुसता सरळ उभा कडा दिसत होता. पावसामुळे गवत- झाडी वगैरे सुद्धा वाढली होती. त्यामुळे पुन्हा आम्ही आलो त्याच वाटेने म्हणजे पेठ शहापूर मार्गी उतरण्यास सुरवात केली.

आम्ही सकाळी १०:०० वाजता गडाच्या मुख्य राजमार्ग असलेल्या दरवाजापाशी पोहोचलो. आणि गड फिरून वगैरे पुन्हा तिथेच दुपारी १२:४५ ला आलो आणि गड उतरण्यास सुरवात केली. चोहीबाजूंनी हिरवाईने, डोंगर-दर्यांनी, सुंदर फुलांनी नटलेला हा गड पाहताना खरच मन हरवून जात. एका दिवसात हा ट्रेक करता येतो . पेठ शहापूर गावात हॉटेल सुद्धा आहे . त्यामुळे गड वगैरे फिरून झाल्यावर आपली इथे भोजनाची व्यवस्था होऊ शकते. घरूनच डबा आणल तर उत्तमच.

संकेत य .पाटेकर

२४.०९.२०११

ठाणे ते लोणावळा - इंद्रायणी एक्ष्प्रेस्स( सकाळी ६:१५ मिनिट ) तिकीट दर : ४१ रुपये लोणावळा डेपोतून : लोणावळा ते भांबुर्डे (पेठ -शहापूर मार्गे ) तिकीट दर १९ रुपये (सकाळी ८:३० ची पहिली st)

अधिक फोटो साठी येथे क्लिक करा :
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.264089606947290.62249.100000387574764&type=3

गड-कोट-किल्ले

मराठीमधे सर्वसाधारणपणे गड- किल्ले आणि दुर्ग हे शब्द एकाच अर्थाने वापरले जातात. कोट हा शब्द जास्त करून भुईकोट किंवा स्थल दुर्ग किंवा गढ़ी या संधार्भात वापरला जातो.
सर्वसाधारणपणे गड शब्दामधे चढ़ावाचा अवघडपना , दुर्ग शब्दामधे प्रवेशाची कठिनाई आणि कोट शब्दामधे सभोवाराची तटबंदी याचा बोध होतो.